♥ انتخاب با شماست ♥♥♥

♥ انتخاب با شماست ♥ ♥ ♥

♥  ♥روز ۲۵ بهمن روز  ولنتین یا به عبارتی والنتاین( Valentine)هست و ۴ روز بعد

 (۲۹ بهمن)

 از آن روز عشق ورزی ایرانیان می باشد که قدمتی بس طولانی دارد . انتخاب با

شماست که کدامیک را انتخاب کنید ! شاید هم هر دو !

در قرن سوم میلادی که مطابق می شود با اوایل امپراطوری ساسانی در ایران، در روم باستان فرمانروایی بوده است به نام کلودیوس دوم .

. کلودیوس ، عقاید عجیبی داشت، از جمله اینکه سربازی خوب خواهد جنگید که مجرد باشد؛ از این رو ازدواج را برای سربازان امپراطوری روم قدغن می کند. کلودیوس به قدری بی رحم و فرمانش به اندازه ای قاطع بود که هیچ کس جرات کمک به ازدواج سربازان نداشت. اما کشیشی به نام والنتیوس (ولنتاین)، مخفیانه عقد سربازان رومی را با دختران محبوبشان جاری می کرد. کلودیوس دوم از این جریان خبر دار می شود و دستور می دهد که ولنتاین را به زندان بیاندازند. سرانجام کشیش به جرم جاری کردن عقد عشاق با قلبی عاشق اعدام می شود. بنابراین او را به عنوان فدایی و شهید راه عشق می دانند و از آن زمان نهاد و سمبلی می شود برای عشق.

♥♥♥♥♥♥♥

 کمتر کسی است که بداند در ایران باستان، نه چون رومیان از 3 قرن پس از میلاد- که

از 20 قرن پیش از میلاد- روزی موسوم به روز عشق وجود داشته است. جالب است

بدانید که این روز در تقویم جدید ایرانی دقیقا مصادف است با ۲۹ بهمن، یعنی تنها ۴ روز

پس از ولنتاین فرنگی! این روز سپندارمذگان یا اسفندارمذگان نام داشته است. فلسفه

بزرگداشت این روز به عنوان “روز عشق” به این صورت بوده است که در ایران باستان

هر ماه را 30 روز حساب می کردند و علاوه بر اینکه ماه ها اسم داشتند، هریک از

روزهای ماه نیز یک نام داشتند. روز پنجم سپندار مذ بوده است. سپندارمذ لقب ملی

زمین یعنی گستراننده، مقدس و فروتن است. زمین نماد عشق است چون با فروتنی،

تواضع و گذشت به همه عشق می ورزد. زشت و زیبا را به یک چشم می نگرد و همه

را چون مادری در دامان پر مهر خود امان می دهد. به همین دلیل در فرهنگ باستان

اسپندارمذگان را به عنوان نماد عشق می پنداشتند.

      در باور ایرانى

مرد داراى قدرت مردانگى و تفکر و خردورزى بیشترى است،

در برابر آن زن نیز داراى مهر ورزى، عشق پاک، پاکدامنى

و از خودگذشتگى فراوان ترى است که هر یک از این

 دو به تنهایى راه به جایى نبرده و حتى روند پویایى

گیتی را هم به ایستایى مى کشانند.

اشوزرتشت خوشبختى بشر را وابسته به میزان دانش و خرد انسان مى داند نه جنسیت و قومیت و رنگ و نژاد و از دیدگاه وى همه انسان ها _ همه زنان و مردان _ داراى حقوق برابرند. او دختران را در گزینش همسر آزاد شمرده و عشق پاک و دانش نیک را دو معیار اصلى مى داند و خوشبختى همسران جوان را در زندگى زناشویى در این مى داند که هر یک بکوشند تا در راستى از دیگرى پیشى جویند.

پنجمین روز ماه و آخرین ماه سال موسوم به سپنتا آرمیتی (سپندارمذ) است.

روز سپنتا آرمیتی (سپندارمذ) در اسفند ماه روز زن – مادر است.

در این روز جشن می‌گرفتند و زنان از شوهرانشان هدیه دریافت می‌کردند،

امشاسپند سپندارمذ، نگهبان و ایزدبانوی زمین ِسرسبز و نشانی از باروری و زایش

است. جشن سپندارمذگان یا اسفندگان، روز گرامیداشت زنان در ایران باستان بوده

و این روز به نام «مرد‌گیران» یا «مژدگیران» یا «مزدگیران»

(هدیه گرفتن از مردان)

نیز در ادبیات فارسی به کار رفته است 

این جشن نشان

 از ارزش و جایگاه زن در فرهنگ كهن ایران است.

 كوتاه سخن این جشن دیدگاه روشن ایرانیان باستان به زن

در زمانی است كه او در جهان از جایگاهی برخوردار نبود

و به او تنها همچو كنیز نگاه می كردند.

این گونه بود که گروه مردمانی توانستند سده های دراز،

جهان را شیفته و گیرای فرهنگ فرهیخته و زیبای خود کنند.