باز باران ♥♥♥

باز باران♥

        امروز در دیار ما خدا داره دعاهامون اجابت میکنه جای همه شما خالی

وقتی باران میبارد احساس میکنم ادما مهربونتر میشن و بیشتر به فکر هم دیگه هستن ...♥

وقتی باران می بارد همیشه به یاد  کسایی می افتم که سر پناهی ندارن اینطور

وقتا نمیدونم از باریدن باران خوشحال باشم یا ...♥        

♥           ♥

وقتی باران می بارد منم چشمهام بارونی میشه نمیدونم از خوشحالی یا دلتنگی

ولی اینو خوب میدونم که با طبیعت ،با ؛باران رابطه احساسی دارم ♥

      ♥       ♥        

   ♥   ♥                            ♥                         

وقتی باران می بارد من به یاد پدرم میافتم که مرا با دستان بزرگ و بارانی اش

 نوازش میکرد             ♥                                     ♥                 ♥                    ♥

 وقتی باران می بارد من به یاد برادرانم میافتم که روزهای بارانی کنار بخاری با هم

کتاب میخواندیم ...       ♥                 ♥                    ♥

وقتی باران می بارد من به یاد سهراب می افتم

 " چترهارا باید بست 

                                                 زیر باران باید رفت "♥

چقدر باران مهربان است ، انگار خاطرات دور بر من  میبارد ♥         ♥  

بارانی باشید ..

باران که می بارد دلم مثل دل کبوتر ها پرمی کشد.می خواهم بروم تا آخر

کودکی هاتا همان کوچه های قدیمی وصمیمی

  ♥         ♥           ♥    ♥         ♥           ♥  

.می خواهم بروم زیر همان ناودان هایی که

 موقع باریدن باران پر از آواز می شدند،بایستم و قلبم  را خیس ترانه کنم

.باران که می بارد دلم بهانه ی کودکی ها را می گیرد.  

  ♥         ♥           ♥  

   ♥         ♥           ♥                          

می خواهم دوباره همان چکمه های قرمز رنگ کودکی هایم را بپوشم

وزیر باران توی کوچه ها بدوم. هی جیغ بکشم .فریاد بزنم

.شعر باز باران را بخوانم

ودهانم را آنقدر زیر باران باز نگه دارم تا سردی قطره هایش راروی زبانم احساس . 

کنم می خواهم آنقدر

توی کوچه ها بدوم تا خاک باران خورده ،یک بار دیگر به لباس های کودکی ام رنگ

شادی بدهد.                  
♥         ♥           ♥                  ♥         ♥           ♥                ♥         ♥           ♥

باران که می بارد هی نفس تازه می کنم و دیوارها را بو می کنم.

دنبال بوی گاهگل تازه می گردم

همان عطر دل انگیزی که از خیس شدن تن دیوارهای کهنه

 به مشام می رسید.

آن وقت کوچه را تا انتها نگاه می کنم.انگار منتظرم تا مادربزرگ با همان چادر

گلدارش از راه برسد مرا صدا بزند ودستهایم را پر از نقل های سفید وشیرین کند.

مادر بزرگی که سالهاست قصه هایش را توی باران جا گذاشته

وخودش به میهمانی ابرها رفته. است

.       ♥         ♥           ♥         ♥         ♥           ♥

باران هنوز هم که هنوز است مرا با خودش می برد به دلتنگی ها.

به لحظه های مهربانی.به روزهای خوب زندگی

.باران برای من شعردوباره روییدن است وقصه ی

فصل های قد کشیدن.♥         ♥           ♥     

    ♥         ♥           ♥

فاطمه احمد زاده